Szubak Smirnowa

szubak smirnowa

Spis treści

Szubak Smirnowa (Attagenus smirnovi) to synantropijny chrząszcz z rodziny skórnikowatych, który po raz pierwszy pojawił się w Polsce w 2000 roku. Wcześniej występował jedynie na obszarze Afryki, a do Europy przedostał się prawdopodobnie wraz z przesyłkami pocztowymi, bagażami i paczkami przewożonymi samolotami. Od tej pory jego zasięg w Europie stale się rozszerza, obejmując coraz więcej krajów. Larwy szubaka Smirnowa mogą wyrządzać szkody, żerując na tkaninach naturalnego pochodzenia, takich jak wełna, skóra czy futra, a także na suchej żywności. Osobniki dorosłe nie stanowią zagrożenia dla ludzi i nie żywią się pożywieniem. Zwalczanie szubaka Smirnowa jest trudne, ale można ograniczać jego liczebność poprzez dokładne odkurzanie i czyszczenie miejsc, w których może się on pojawić.

Kluczowe wnioski

  • Szubak Smirnowa to synantropijny chrząszcz, który po raz pierwszy pojawił się w Polsce w 2000 roku.
  • Wcześniej występował jedynie na obszarze Afryki, a do Europy przedostał się wraz z przesyłkami i bagażami.
  • Larwy szubaka Smirnowa mogą wyrządzać szkody, żerując na tkaninach i suchej żywności.
  • Osobniki dorosłe nie stanowią zagrożenia dla ludzi i nie żywią się pożywieniem.
  • Zwalczanie szubaka Smirnowa jest trudne, ale można ograniczać jego liczebność poprzez dokładne odkurzanie i czyszczenie.

Co to jest szubak smirnowa?

Szubak Smirnowa (Attagenus smirnovi) to niewielki chrząszcz z rodziny skórnikowatych, liczącej około 1000 gatunków. W Polsce występuje około 40 gatunków skórnikowatych, a wśród nich szubak Smirnowa, który po raz pierwszy pojawił się w naszym kraju w 2000 roku. Szubak Smirnowa pierwotnie występował jedynie w Afryce, a do Europy dotarł prawdopodobnie wraz z przesyłkami pocztowymi, bagażami i paczkami. Jego nazwa pochodzi od rosyjskiego naukowca E.S. Smirnowa, który odkrył ten gatunek w Moskwie.

Cecha Opis
Pochodzenie Afryka
Pierwsze wystąpienie w Europie Moskwa, lata 60. XX wieku
Pierwsze wystąpienie w Polsce 2000 rok
Liczba gatunków w Polsce około 40
Odkrywca gatunku E.S. Smirnow

Jak widać, szubak Smirnowa to ciekawy gatunek chrząszcza, który dotarł do Polski z Afryki zaledwie 20 lat temu, prawdopodobnie wraz z międzynarodowym transportem. Od tej pory jego zasięg w naszym kraju stale się rozszerza.

Morfologia szubaka smirnowa

Osobniki dorosłe szubaka Smirnowa mają od 2,3 do 4 mm długości. Ich głowa i przedplecze są ciemne, a pokrywy jasnobrunatne i pokryte żółto-złocistym owłosieniem. Samce są mniejsze od samic.

Larwy szubaka Smirnowa są brązowe, z wyraźnie widocznymi segmentami ciała. Przed przepoczwarzeniem osiągają długość od 8 do 10 mm.

Rozprzestrzenianie się i występowanie szubaka smirnowa

Szubak Smirnowa pochodzi z Afryki, gdzie występuje między innymi w Demokratycznej Republice Konga, Erytrei, Etiopii i Kenii. W Europie po raz pierwszy został odkryty w Moskwie, a następnie pojawił się w Danii w 1963 roku. W latach 70. XX wieku szubak Smirnowa zaobserwowano w Wielkiej Brytanii, a w 1985 roku pierwszy osobnik tego owada został zaobserwowany w Niemczech.

W Polsce szubak Smirnowa po raz pierwszy pojawił się w 2000 roku i od tego czasu rozprzestrzenił się na całym obszarze kraju. Jego zasięg w Europie stale się rozszerza, obejmując coraz więcej państw. Szubak Smirnowa najczęściej rozpowszechnia się wraz z bagażami, towarami i meblami, a także może przemieszczać się między budynkami poprzez rurociągi i przewody wentylacyjne.

Rok Występowanie
1963 Dania
Lata 70. XX w. Wielka Brytania
1985 Niemcy
2000 Polska

Szubak Smirnowa pochodzi z Afryki, gdzie występuje między innymi w Demokratycznej Republice Konga, Erytrei, Etiopii i Kenii.

Ekspansja szubaka Smirnowa w Europie jest związana z ocieplaniem się klimatu oraz przemieszczaniem się gatunku wraz z transportem bagaży, towarów i mebli. Owad ten może także przemieszczać się między budynkami za pośrednictwem rurociągów i przewodów wentylacyjnych.

Żerowanie szubaka smirnowa

Larwy szubaka Smirnowa żywią się nasionami, suszonymi roślinami, mąką, suchą karmą zwierzęcą oraz produktami pochodzenia zwierzęcego, takimi jak skóry, pióra i futra. Osobniki dorosłe nie odżywiają się, lecz zużywają substancje zgromadzone w okresie larwalnym.

Szkody wyrządzane przez szubaka Smirnowa polegają głównie na zanieczyszczaniu jedzenia odchodami i uszkadzaniu tkanin. Gatunek ten może powodować znaczne problemy, szczególnie w gospodarstwach domowych i miejscach przechowywania żywności oraz tekstyliów.

Cykl rozwojowy szubaka smirnowa

Optymalną temperaturą dla rozwoju szubaka Smirnowa jest 24°C, dlatego w Polsce owad ten występuje wyłącznie wewnątrz budynków. Samica składa około 50-60 jaj. Długość cyklu rozwojowego szubaka Smirnowa zależy od ilości dostępnego pożywienia i temperatury, najczęściej trwa od 6 do 18 miesięcy. Larwy żyją głównie w szczelinach i mają żółto-brązową barwę z pękiem włosów na końcu ciała. Osobniki dorosłe żyją tylko przez kilka tygodni, a ich głównym zadaniem jest poszukiwanie partnera i rozmnażanie się.

szubak smirnowa

W Wielkiej Brytanii szubak Smirnowa jest znany pod nazwą “brown carpet beetle” (brązowy chrząszcz dywanowy) lub “vodka beetle” (chrząszcz wódkowy), nawiązującą do podobieństwa nazwy do jednej z marek wódki. Powszechnie występuje w Europie Północnej, Środkowej i Wschodniej, a jego zasięg cały czas się rozszerza. Szubak Smirnowa potrafi wyrządzać znaczne szkody, szczególnie w muzeach, gdzie niszczy herbaria i kolekcje owadów, a także w domach, gdzie zanieczyszcza jedzenie i uszkadza tkaniny.

Zwalczanie szubaka smirnowa

Wyeliminowanie szubaka Smirnowa jest bardzo trudne, dlatego w celu zwalczenia tego owada najlepiej wezwać specjalistyczną firmę DDD. Można również samodzielnie podjąć działania, takie jak dokładne odkurzanie pęknięć i szczelin, w których żyją larwy, ale całkowite pozbycie się szubaka w ten sposób jest mało prawdopodobne. Skuteczne zwalczanie wymaga zastosowania środków owadobójczych, jednak należy pamiętać, że nie działają one na jaja, a jedynie na larwy i dorosłe osobniki, dlatego konieczne będzie kilkukrotne użycie takich preparatów.

Warto również pamiętać, że szubak Smirnowa może rozprzestrzeniać się wraz z przewożonymi towarami i bagażami, a także może przemieszczać się między budynkami przez rurociągi i przewody wentylacyjne. Dlatego ważne jest, aby podejmować środki ostrożności, takie jak dokładne sprawdzanie pomieszczeń i nowo przybyłych przedmiotów, aby zapobiec dalszemu rozprzestrzenianiu się tego szkodnika.

Podsumowując, skuteczne zwalczanie szubaka Smirnowa wymaga kompleksowego podejścia, łączącego działania profesjonalnej firmy DDD z własnymi staraniami, takimi jak regularne odkurzanie i monitorowanie możliwych miejsc występowania tego owada. Tylko takie holistyczne podejście może zagwarantować trwałe pozbycie się tego uciążliwego szkodnika.

Odróżnianie od szubaka dwukropka

Szubak Smirnowa często bywa mylony ze swoim bliskim krewnym, szubakiem dwukropkiem. Odróżnienie tych dwóch gatunków jest możliwe dzięki różnicom w ubarwieniu. Szubak dwukropek jest niemal w całości czarny, z wyjątkiem dwóch białych punktów na pokrywach, podczas gdy szubak Smirnowa ma jaśniejsze, brązowe ubarwienie. Larwy obu gatunków są jednak niemal niemożliwe do odróżnienia, ponieważ wyglądają bardzo podobnie – mają brązowe, segmentowane ciała zakończone licznymi włoskami.

Cecha Szubak Smirnowa Szubak dwukropek
Ubarwienie dorosłego osobnika Jaśniejsze, brązowe Niemal w całości czarny, z dwoma białymi punktami na pokrywach
Wygląd larwy Brązowe, segmentowane ciało zakończone licznymi włoskami Brązowe, segmentowane ciało zakończone licznymi włoskami
Pochodzenie Afryka, rozprzestrzenia się w Europie Rodzime dla Europy

Różnice w ubarwieniu dorosłych osobników są kluczowe przy odróżnianiu szubaka Smirnowa od szubaka dwukropka. Niestety, larwy tych dwóch gatunków są niemal identyczne i trudne do zidentyfikowania.

Rozprzestrzenianie się w Europie

Szubak Smirnowa po raz pierwszy został odkryty w Europie w Moskwie w latach 60. XX wieku. Następnie pojawił się w Danii w 1963 roku, a w latach 70. zaobserwowano go również w Wielkiej Brytanii. W 1985 roku pierwszy osobnik tego owada został zanotowany w Niemczech. W Polsce szubak Smirnowa po raz pierwszy pojawił się w 2000 roku i od tej pory jego zasięg w naszym kraju stale się rozszerza.

Obecnie gatunek ten występuje w Europie Północnej, Środkowej i Wschodniej, a jego ekspansja prawdopodobnie związana jest z ocieplaniem się klimatu. Szubak Smirnowa najczęściej rozprzestrzenia się wraz z przewożonymi towarami i bagażami, a także może przemieszczać się między budynkami przez rurociągi i przewody wentylacyjne.

Wniosek

Szubak Smirnowa to synantropijny chrząszcz, który po raz pierwszy pojawił się w Polsce w 2000 roku, choć wcześniej występował jedynie na obszarze Afryki. W Europie jego zasięg stale się rozszerza, obejmując coraz więcej krajów, co prawdopodobnie związane jest z ocieplaniem się klimatu. Szkody wyrządza przede wszystkim larwa szubaka, która żeruje na tkaninach naturalnego pochodzenia oraz suchej żywności.

Zwalczanie tego owada jest trudne, wymaga zastosowania środków chemicznych i wielokrotnych zabiegów, a także działań profilaktycznych, takich jak dokładne odkurzanie i czyszczenie miejsc, w których może występować. Szubak Smirnowa, mimo że nie stanowi zagrożenia dla zdrowia człowieka, wciąż jest poważnym problemem, z którym muszą mierzyć się zarówno instytucje, jak i gospodarstwa domowe.

Pomimo trudności w jego eliminacji, ważne jest, aby podejmować skuteczne działania w celu ograniczenia liczebności tego szkodnika i zapobiegania jego dalszemu rozprzestrzenianiu się. Tylko zintegrowane podejście, obejmujące zarówno chemiczne, jak i mechaniczne metody kontroli, może przynieść długotrwałe efekty w walce z szubakiem Smirnowa.

FAQ

Czym jest szubak Smirnowa?

Szubak Smirnowa (Attagenus smirnovi) to synantropijny chrząszcz z rodziny skórnikowatych, który po raz pierwszy pojawił się w Polsce w 2000 roku. Wcześniej występował jedynie na obszarze Afryki, a do Europy przedostał się prawdopodobnie wraz z przesyłkami pocztowymi, bagażami i paczkami przewożonymi samolotami.

Jak wygląda szubak Smirnowa?

Osobniki dorosłe szubaka Smirnowa mają od 2,3 do 4 mm długości. Ich głowa i przedplecze są ciemne, a pokrywy jasnobrunatne i pokryte żółto-złocistym owłosieniem. Samce są mniejsze od samic. Larwy szubaka Smirnowa są brązowe, z wyraźnie widocznymi segmentami ciała i mogą osiągać długość od 8 do 10 mm przed przepoczwarzeniem.

Gdzie występuje szubak Smirnowa?

Szubak Smirnowa pochodzi z Afryki, gdzie występuje między innymi w Demokratycznej Republice Konga, Erytrei, Etiopii i Kenii. W Europie po raz pierwszy został odkryty w Moskwie, a następnie pojawił się w Danii w 1963 roku. Od tej pory jego zasięg w Europie stale się rozszerza, obejmując coraz więcej krajów. W Polsce szubak Smirnowa po raz pierwszy pojawił się w 2000 roku.

Czym żywi się szubak Smirnowa?

Larwy szubaka Smirnowa żywią się nasionami, suszonymi roślinami, mąką, suchą karmą zwierzęcą oraz produktami pochodzenia zwierzęcego, takimi jak skóry, pióra i futra. Osobniki dorosłe nie odżywiają się, lecz zużywają substancje zgromadzone w okresie larwalnym.

Jaki jest cykl rozwojowy szubaka Smirnowa?

Optymalną temperaturą dla rozwoju szubaka Smirnowa jest 24°C, dlatego w Polsce owad ten występuje wyłącznie wewnątrz budynków. Samica składa około 50-60 jaj. Długość cyklu rozwojowego szubaka Smirnowa zależy od ilości dostępnego pożywienia i temperatury, najczęściej trwa od 6 do 18 miesięcy.

Jak zwalczyć szubaka Smirnowa?

Wyeliminowanie szubaka Smirnowa jest bardzo trudne, dlatego w celu zwalczenia tego owada najlepiej wezwać specjalistyczną firmę DDD. Można również samodzielnie podjąć działania, takie jak dokładne odkurzanie pęknięć i szczelin, w których żyją larwy, ale całkowite pozbycie się szubaka w ten sposób jest mało prawdopodobne. Skuteczne zwalczanie wymaga zastosowania środków owadobójczych.

Jak odróżnić szubaka Smirnowa od szubaka dwukropka?

Szubak Smirnowa często bywa mylony ze swoim bliskim krewnym, szubakiem dwukropkiem. Odróżnienie tych dwóch gatunków jest możliwe dzięki różnicom w ubarwieniu – szubak dwukropek jest niemal w całości czarny, z wyjątkiem dwóch białych punktów na pokrywach, podczas gdy szubak Smirnowa ma jaśniejsze, brązowe ubarwienie. Larwy obu gatunków są jednak niemal niemożliwe do odróżnienia.

Powiązane artykuły